In de Zorgverzekeringswet is vastgelegd dat iedereen verplicht is een zorgverzekering te hebben. Die verplichte verzekering is de basisverzekering. De dekking van de basisverzekering is bij iedere zorgverzekeraar hetzelfde - de inhoud wordt vanuit de overheid bepaald. De premie verschilt wel: bij de ene verzekeraar is de basispolis veel duurder dan bij de andere. Zorgverzekeraars moeten in principe iedereen voor de basisverzekering accepteren.
Naast de basisverzekering bieden verzekeraars een grote hoeveelheid aanvullende verzekeringen. Allerlei pakketten zijn mogelijk, van een kleine aanvulling tot een zeer uitgebreide dekking. Daarnaast zijn er losse tandartsverzekeringen, omdat tandzorg voor volwassenen niet in de basisverzekering gedekt is. Voor aanvullende verzekeringen geldt voor zorgverzekeraars geen acceptatieplicht.
Voor de basisverzekering (2015) geldt de volgende dekking:
- Geneeskundige zorg, door huisartsen, medisch specialisten en verloskundigen
- Ziekenhuisverblijf
- Tandheelkundige zorg (tot 18 jaar, vanaf 18 jaar chirurgische tandheelkundige zorg en uitneembaar kunstgebit)
- Geneesmiddelen
- Kraamzorg
- Ziekenvervoer (ambulance en zittend vervoer)
- Paramedische zorg (beperkt fysiotherapie/oefentherapie, logopedie, ergotherapie, dieetadvisering)
- Hulpmiddelen voor behandeling, verpleging, revalidatie, verzorging of een specifieke beperking (dus niet rollators en andere eenvoudige loophulpmiddelen)
- Spoedeisende hulp over de hele wereld (voor het in Nederland geldende tarief)
Het eigen risico geldt niet voor:
- Kosten van de huisarts
- Kraamzorg
- Nacontroles bij orgaandonatie
- Verloskundige zorg
- Wijkverpleging
- Zorg voor chronische aandoeningen
Begrip over de zorgverzekering omschreven in april 2013. Laatst gewijzigd op 17 maart 2015.